Er wordt mij vaak gevraagd welk van de vele Griekse eilanden nou toch het leukste/mooiste is. Daar moet ik het antwoord helaas schuldig op blijven, want ieder eiland is uniek, ze zijn onderling gewoon niet te vergelijken. Ik zal in deze blog met regelmaat een Griekse bestemming in het zonnetje zetten. Om scheve gezichten te voorkomen, doe ik dat in alfabetische volgorde en ook andere onderwerpen komen aan bod.
05-Dec-2017
In de ruim 10 jaar dat ik in Griekenland als reisleidster en destination-developer heb gewerkt, en in de jaren daarvoor en daarna heb ik van alles meegemaakt in dit bijzondere land. Een aantal van mijn avonturen, zowel hilarische als trieste gebeurtenissen, heb ik op papier gezet., zoals mijn eerste kennismaking met Griekenland:
Mijn eerste reis naar Griekenland was in 1974. Samen met mijn ouders ging ik op vakantie naar Rhodos. Ik was zeven jaar. Het land maakte enorme indruk op mij. Ik schijn zelfs gezegd te hebben: "Hier ga ik later wonen en werken." En die voorspelling kwam uit.
De tempel van Athene Lindia op de Akropolis van Lindos <
Ik denk dat het liefde op het eerste gezicht was. De sfeervolle oude stad, de lieve, kleine dorpjes met hun vriendelijke bewoners, de ontzagwekkende Akropolis van Lindos, de bouzoukiklanken, het lekkere eten en natuurlijk de heerlijke zee en het strand. Welk kind van zeven vindt dat nou niet geweldig? Ik herinner me niet zo veel meer van die tijd, maar deze vakantie staat me nog helder voor de geest.
We kwamen aan op het kleine vliegveld en logeerden in een hotel midden in Rhodos-stad. Met zwembad! Heerlijk vond ik het. Elke dag maakten we een tochtje over het eiland met onze huurauto, onderweg stopten we bij een strandje om wat te zwemmen en bij terugkomst doken we het zwembad in om al het stof en zout af te spoelen.
Huurauto anno 1974
Onze huurauto was een donkerblauwe Fiat 127. Toen we bij Lindos aankwamen, was er nog net een klein parkeerplekje vrij langs de steile weg. Ik zie nog voor me, hoe mijn vader de handrem ferm aantrok en vervolgens met een verbouwereerd gezicht het afgebroken handvat in zijn hand hield. Zo liepen mijn moeder en ik de rest van de vakantie elke keer als we ergens wilden parkeren, zware stenen bij elkaar te zoeken, die we achter de wielen van de Fiat legden, in de hoop dat de auto er bij onze terugkomst nog zou staan.
Ezels in Lindos
Voor het vervolg van onze tocht door het plaatsje Lindos kozen we een betrouwbaarder vervoermiddel; de ezel. Langzaam sjokten de ezels in kolonne door het plaatsje naar boven, beladen met toeristen zoals wij. Onze tegenliggers bestonden uit terugkerende ezels, die zonder vrachtje op hun rug naar beneden kwamen stormen, wat in de nauwe steegjes tot chaotische taferelen leidde. Eenmaal boven bezochten we natuurlijk de Akropolis. Het imponerende bouwwerk van de tempel van Athene Lindia, sterk afstekend tegen de helderblauwe lucht en zee liet me niet meer los. Sindsdien ben ik gek van antieke Griekse zuilen, fresco's, mozaïeken en beelden. Daarna slenterden we door de nauwe straatjes weer naar beneden en snuffelden zo hier en daar in een toeristenwinkeltje. Mijn moeder kocht er een mooie gouden ketting en ik kreeg een aardewerken olielampje kado. Ik heb het nog steeds.
Lindos
Zelfs in die tijd vonden we het bijzonder om zomaar wat kado te krijgen. Het toerisme was duidelijk nog maar net in opkomst. Het kolonelsregime was kort daarvoor gevallen en doordat de democratie weer hersteld was, zagen de Grieken in het toerisme een toekomstperspectief.
We kregen overigens veel kado. Heel kenmerkend voor de typisch Griekse gastvrijheid. Onderweg werden ons druiven toegestopt en in een ander dorp werden we bij mensen binnengevraagd en op een fel groen mintdrankje getrakteerd. Ja, ik ook. Ik vond het niets lekker, weet ik nog. Het moet een stevige borrel zijn geweest.
We hobbelden met onze Fiat over de ongeasfalteerde wegen van het eiland. Tijdens één van onze vele autoritjes waren we verdwaald. Niet verwonderlijk, want de meeste wegen stonden niet op de verfomfaaide kaart, die we meegekregen hadden van het autoverhuurbedrijf. Een goede kaart was er blijkbaar nog niet en wegwijzers al helemaal niet. Dus werd mijn moeder op een huisje in de verte afgestuurd om de weg te vragen. Mijn vader en ik wachtten in de auto. Wat duurde dat lang! Ze kwam maar niet terug. Uiteindelijk verscheen er een man met twee vorken met een stuk geroosterd vlees erop geprikt. Uit zijn gebaren maakten we op, dat we mee moesten komen. We volgden hem naar het huisje, waar we mijn moeder in druk 'gesprek' aantroffen met een grote familie aan een rijkelijk gedekte tafel. Het had blijkbaar even geduurd voor ze duidelijk had kunnen maken dat ze niet alleen was. Zo te zien had ze al een bordje meegegeten. We schoven aan en genoten van het geroosterde lam en alle andere lekkernijen, die we voorgeschoteld kregen. Hier ligt, denk ik, de basis van mijn voorkeur voor de Griekse keuken.
Lees meer over de Griekse keuken...
Griekse lekkernijen
Mijn ouders waren twee jaar geleden ook al op Rhodos geweest. Zij hadden toen op een markt iets gekocht van een aardige vrouw, van wie ze een foto hadden genomen. Op de foto was een lange vrouw te zien, gesluierd van top tot teen. Alleen aan haar ogen zou je haar kunnen herkennen. Deze vakantie wilden mijn ouders de foto aan de vrouw overhandigen. En zo reden we naar het dorpje, waar toentertijd de markt werd gehouden. Er was weer markt, maar van de vrouw was geen spoor te bekennen. We lieten de foto circuleren en uiteindelijk werden we door een meisje van mijn leeftijd naar een klein huisje gebracht. Op het geroep van het meisje verscheen de vrouw in de deuropening. Ze viel mijn moeder om de hals alsof ze de beste vriendinnen waren. We moesten mee naar binnen en ter plekke bereidde ze een heerlijke maaltijd voor ons. De communicatie was natuurlijk heel gebrekkig en met veel handgebaren, maar gezellig was het zeker!
Griekse gastvrijheid
Ja, mijn eerste ervaringen in Griekenland waren zeer positief.
Jaar in jaar uit gingen en gaan we op vakantie naar Griekenland, zowel naar de verschillende eilanden als naar het vaste land. Elke keer wanneer ik van de vliegtuigtrap afdaal, heb ik het gevoel 'thuis' te komen. De geur, de warmte die je in het gezicht slaat, het verblindende licht, een heerlijk gevoel. Op mijn negentiende ben ik inderdaad in Griekenland gaan wonen en werken.
Ware ik er niet mijn Noorse man tegengekomen, was ik er nog steeds!
Dit leuke boekje boekje bevat een reeks anekdotes met herkenbare situaties, bizarre omstandigheden en interessante wetenswaardigheden. De waargebeurde verhalen spelen zich met name af in Griekenland. Voor doorgewinterde Griekenlandgangers waarschijnlijk een feest van herkenning en voor alle anderen hopelijk een leuke kennismaking met dit heerlijke land. Heerlijk om te lezen vóór tijdens of na een vakantie! Het TYPISCH GRIEKS boekje is te bestellen via www.het-boekje.nl.
hèt-boekje.nl biedt de meest gedetailleerde reisgidsen over verschillende bestemmingen in Griekenland. Onder andere over de Griekse eilanden Andros, Chios, Karpathos, Kythira, Lesbos, Naxos, Samos, Santorini, Skyros en Tinos. Deze mooi geïllustreerde gidsen schenken uitgebreid aandacht aan geschiedenis en vele bezienswaardigheden, maar staan ook stil bij onderwerpen die meestal weinig of geen aandacht krijgen. De gidsen zijn zowel in gedrukte versie verkrijgbaar als als e-book.
Creatieve vakanties in Griekenland
Typisch Grieks en ander anekdotes
Autohuur in Griekenland
Griekse les en vertalingen
Touroperator voor authentiek Griekenland
Neem voor meer informatie gerust contact op via www.het-boekje.nl